<<ŞAH İSMAİL HATAYİ DEYİŞLERİ>>

Mani-2

Hatayim hal çağında
Hak gönül alçağında
Bin Kabe’den yegrektir
Bir gönül al çağında

Mani-3
Hatayi işin düşer
Gelip gidişin düşer
Dişleme çiğ lokmayı
Yerine dişin düşer

Melüllenme Deli Gönül
Gez Bir Zaman Gör Nicolur
İndir Tahtını Yücelerden
Yık Bir Zaman Gör Nicolur

Bir İş Gelirse Başına
Bahane Bulma Komşuna
Sefil Hırka Çek Başına
Yat Bir Zaman Gör Nicolur

Şah Hatayım Doğan Aylar
Geçinin Yoksullar Beyler
Herkes Kemalini Söyler
Konma Gönül Dur Nicolur

Bir kamile candan hizmet edersen
Salar aşk narına pişirir seni
Musahip cevrine gönül katarsan
Aklını başına devşirir seni

Girip muhabbete gönül katagör
Mürebbiden musahibe yetegör
Bir gerçeğin eteğini tutagör
Korktuğun bellerden aşırır seni

Muhabbet gölüne doluğ usanma
Sakın gark olursan ummana dalma
Her olur olmaza sırrını deme
Akibet kesrete düşürür seni

Edepsizin kazanında kaynama
Sakın anın ile aşnalık etme
Kahrin çekmeyenin gülünü derme
Ateşi kül edip coşturur seni

Şah Hatayi'm eydür yolundan kalma
Gerçek erenlerdir körlerden sanma
Güman ehli ile musahib olma
Hakikat halinden şaşırır seni

Yol yüğrüktür her sofuyla tutulmaz
Müşteri olmazsa gevher satılmaz
Ekmek yedirmekle hakka yetilmez
Hakk'a yarar doğru kul olmayınca

Niceler gelirde tasvire bakar
Kendini bilmeyen odlara yakar
Bir kulaktan girer birinden çıkar
Kursağa bir delik yol olmayınca

Söylenen divandan sen ne anlarsın
Evliyaya gevher olup çağlarsın
Tutmadıktan sonra niye dinlersin
Mani mi türkü mü anlamayınca

Camış gelir kendi kendin kaşıtmaz
Nur doldurup kalp evini ışıtmaz
Binbir kelam desen birin işitmez
Neyleyim kulağı sem etmeyince

Değme sofuların meyi içilmez
Sofrasının baş ucundan geçilmez
Mahmurdur uykudan gözü açılmaz
Neyleyim marifet kal olmayınca

Engin olmayınca sular çağlamaz
Değme bir sofuya gönül bağlanmaz
Şah Hatayi’m gözüm yaşı sağlanmaz
Özünden bulanıp ağlamayınca

Sözünü bir söyleyenin
Sözünü eder sağ bir söz
Pir nefesin dinleyenin
Yüzünü eder ağ bir söz

Bir söz vardır halk içinde
Dahi söz var hulk içinde
Olmaya ki delk içinde
Deyesin çarkadağ bir söz

Söz vardır kestirir başı
Söz vardır keser savaşı
Söz vardır ağulu aşı
Bal ilen eder yağ bir söz

Sözünü yahşi pişürgil
Yahşi us ile düşürgil
Yaramazını şeşirgil
Canına olur dağ bir söz

İsterem göreyim yari
Bu remzi anlagıl varı
Hezaran gevher dinarı
Eder kara toprağ bir söz

Şah Hatayi ayatından
Sözün söyle öz zatından
Olmaya kim pir katından
Seni ede ırağ bir söz

İkrar verip bir ikrara gitmeyen
Gelmesin meydana yalan gelmesin
Talip olup pir dehmanın tutmayan
Gelmesin meydana yalan gelmesin

Günahımla destan eder aşk beni
Ekabirlik etsem yüke koş beni
Terceman ortağı tarik düşmanı
Gelmesin meydana yalan gelmesin

Ebsem durur iken yoldan sapıcı
Cahil olmuş gördüğünü açıcı
Şarlar harap ediyor evler yıkıcı
Gelmesin meydana yalan gelmesin

Ta ezelden yazılmıştır yazıda
Keramet sofrada mürvet gazide
Can temenna kılsın gerçek özüde
Gelmesin meydana yalan gelmesin

Şah Hatayi'm okuyuben yazarım
Türab oldum ayaklarda tozarım
Devşirdim dükkanım kurdum pazarım
Gelmesin meydana yalan gelmesin

Şu dünyanın ötesine
Vardım deyen yalan söyler
Baştan başa sefasını
Sürdüm deyen yalan söyler

Ark kazarlar arkın arkın
Felek çevirmede çarkın
Bu dünyada mal ü mülküm
Vardır deyen yalan söyler

Oğul dinlemez atayı
Dilden çıkarmaz hatayı
Pişmeden çiğ yumurtayı
Soydum deyen yalan söyler

Kur' ağaçta olur gazel
Kendi okur kendi yazar
Ahdi bütün hüsnü güzel
Vardır deyen yalan söyler

Avcılar avlarlar bazı
Hakka ederler niyazı
Daim beş vakit namazı
Kıldım deyen yalan söyler

Şah Hatayi'm der varılmaz
Varılırsa da gelinmez
Rehbersiz bir yol alınmaz
Aldım deyen yalan söyler

Yemen ellerinden beri gelirken
Turnalar Ali'yi görmediniz mi
Yer gök inileyip zarı kılırken
Turnalar Ali'yi görmediniz mi

Şahım Hayber kalasını yıkarken
Nice Yezit helak oldu bakarken
Muhammed Mirac'a ol dem çıkarken
Turnalar Ali'yi görmediniz mi

Kim gördü deryada balık izini
Eğildi ol öptü kabrin tozunu
İşidin Ali'nin hop avazını
Turnalar Ali'yi görmediniz mi

Havanın yüzünde sema tutarken
Kevser şerbetinden içip kanarken
Muhammed'in gül reyhanın saçarken
Turnalar Ali'yi görmediniz mi

Şah Hatayi edermiş bir gedayı
Dilim zikreyledi gani Mevla'yı
On İki İmamı nesli Abayı
Turnalar Ali'yi görmediniz mi

Dil ile dervişlik olmaz
Hali gerek yol ehlinin
Arılayın her çiçekten
Balı gerek yol ehlinin

Geçmek gerek dört kapıdan
Kurtulasın mürebbiden
Mürebbiden muhasipten
Eli gerek yol ehlinin

Ben gezerim dertli dertli
Öter firkatli firkatli
Bülbül gibi ünü tatlı
Dili gerek yol ehlinin

Ben gezerim ayık ayık
Deryalarda olur kayık
Bülbülleri şaha kayık
Gülü gerek yol ehlinin

Hatayi'm der kuşak kuşan
Toz olur turaba düşen
Budur dervişliğe nişan
Yolu gerek yol ehlinin

İptidadan yol sorarsan
Yol Muhammed Ali'nindir
Yetmiş iki dil sorarsan
Dil Muhammed Ali'nindir

Gece olur gündüz olur
Cümle alem dümdüz olur
Gökte kaç bin yıldız olur
Ay Muhammed Ali'nindir

Varma Yezid'in yanına
Kokusu siner tenine
Lanet Yezid'in huyuna
Can Muhammed Ali'nindir

Varma Yezit meclisine
Kulak verme hiç sesine
Satır Yezit ensesine
Kılıç Muhammed Ali'nindir

Şah Hatayi hasta inler
Cümle alem anı dinler
Nur olmuş aleme dolar
Gün Muhammed Ali'nindir

Yakın bil ebcedi burhandır Ali
Beyan-ı tevhidi kurandır Ali
Muhammed miraca vardığı gece
Kapıda gördüğü aslandır Ali
Çıkardı yüzüğün verdi nişanı
Hakikat gördü ki süphandır Ali

Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar
Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar

Çıkardı yüzüğün verdi nişanı
Hakikat gördü ki süphandır Ali

Hak ile kıldı doksan bin kelamı
Otuz bin sır ile sırdandır Ali
Yoğ iken yer ile gök arş ile kürsi
Hakikat mizanı kurandır Ali
Bu biçare Hatayi'nin fenahı
Devasız dertlere dermandır Ali

Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar
Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar,Ali yar

Bu biçare Hatayi'nin fenahı
Devasız dertlere dermandır Ali

Alemin Nuru Muhammed

Hasretinden Yandı ağrım Hiç Görür Müyüm Seni.
Umarım Hak Divanında Yad Eyliyesin Beni.
Sana Cömert Gani Derler Mürvet Ey Kerem Kanı.
Alemin Nuru Muhammed Mürvet Ya Ali Mürvet.Mürvet Ya Ali Mürvet.

Sana Benzer ulamadım Şu Cihanı Ahrette.
Göster Mahu C emalini Kalmayayım Hasrette.
İsmini Zikreden Kullar Mahrum Kalmaz Ahrette.
Alemin Nuru Muhammed Mürvet Ya Ali Mürvet.Mürvet Ya Ali Mürvet.

Bağışla u Günahkarı Yüz Sürdüm Dergahına.
Kulun Püf İçinde Kaldı Kalma Bu Günahıma
Sığınıp Gelmişem Ben Bu Risalet Perahına
Alemin Nuru Muhammed Mürvet Ya Ali Mürvet.Mürvet Ya Ali Mürvet.

Hatayi Derki Ya Ali Dolu Günahla Tenim.
Alemin Nuru Muhammed Mürvet Ya Ali Mürvet.Mürvet Ya Ali Mürvet.

Bugün ben pirimi gördüm
Pirin eşiği güldür gül
Eğildim yüzümü sürdüm
Pir'in eteği güldür gül

Gülden terazi yaparlar
Gülü gül ile tartarlar
Gül alırlar gül satarlar
Çarşı pazarı güldür gül

Gülden değirmeni döner
Nun ile gül üğünür
Akar arkı döner çarkı
Bendi pınarı güldür gül

Gel ha, gel ha, can
Hatayi dostun nefesi güldür gül
Şu öten garip bülbülün
Derdi figanı güldür gül

Kırklar içti o şerbetten mest oldu
Şah-ı Merdan cümlesinden üst oldu
Setirpuş bağlandı kemerbest oldu
Semaha girdiler üryan Hu deyu

Kırklar'ın birine neşter uruldu
Aktı kan cümleden ispat olundu
Hakk Muhammed anda mevcud bulundu
Hu Allah çağırdı irfan Hu deyu

Hu demenin aslı böyledir böyle
Zahid nedir sözün gel beri söyle
Tasdik iman getir şahadet eyle
Gel sen de bu renge boyan Hu deyu

HATAYİ bu meydan sarhoş olalı
Can gözü tecelliye duş olalı
Hakk habip aşkına yoldaş olalı
Hayali gönlümde mihman Hu deyu

Bugün matem günü geldi
Ah Hüseyin Şah Hüseyin
Senin derdin bağrım deldi
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Kerbela'nın önü yazı
Yüreğimden çıkmaz sızı
Yezitler mi kırdı sizi
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Bizimle gelenler gelsin
Serini meydana koysun
Hüseyinle şehid olsun
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Kerbela'nın yazıları
Şehid düştü gazileri
Fatmana'nın kuzuları
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Kerbela'nın önü düzdür
Geceler bana gündüzdür
Şah Kerbela'da yalnızdır
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Hür şehit atından düştü
Kafirler başına üştü
Müminlere matem düştü
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

İşte geldi bahar yazlar
Yazı yazlar,güzü güzler
Fatmana yolların gözler
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Kerbela'nın önü çağlı
Benim ciğerciğim dağlı
Hazret-i Ali'nin oğlu
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Atan Ali anan Fatma
Dert üstüne dertler katma
Didarından mahrum etme
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Fatmana zülfünü çözer
Ağlayı ağlayı gezer
Müminlerin bağrın ezer
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Gazel oldu bahçe bağlar
Dumanlıdır yüce dağlar
ŞAH HATAYİ yanar ağlar
Ah Hüseyin Şah Hüseyin

Muhammed Ali'dir dersimi veren
Hasan Hüseyin'dir okunan Kuran
Zeynel Abidin'dir kalbime giren
Allah medet ya Muhammed ya Ali

İmam Bakır nur gölünü akıttı
İmam Cafer bizi serden okuttu
Musa Kazım gevher yükünü tuttu
Allah medet ya Muhammed ya Ali

İmam Rıza'nın peşlidir donu
Taki'nin Naki'nin akıyor kanı
Hasan Askeri'ye ulaştır beni
Allah medet ya Muhammed ya Ali

ŞAH HATAYİ'M aynı halin gezdirir
Aşk muhabbet deryasında yüzdürür
Muhammed Mehdi'ye böyle yazılır
Allah medet ya Muhammed ya Ali

EKSİKLİK KENDİ ÖZÜMDE

bir nefescik soyleyeyim
dinlemezsen neyliyeyim
ask deryasin boylayayim
ummana dalmaya geldim

ask harmaninda savruldum
hem elendim hem yoruldum
gazana girdim kavruldum
meydana yenmeye geldim

ben hakla oldum asina
kalmadi gonlumde nesne
pervaneyim ates ile
sem ile yanmaya geldim

ben hakkin kemter kuluyum
kem damarlardan biriyim
ayni cemin bülbülüyüm
meydana ötmeye geldim

ŞAH HATAYİ'dir özümde
hiç hilaf yoktur sözümde
eksiklik kendi özümde
darina durmaya geldim

meni serkeştü hayran eyleyen şah
gönil şehrinde seyran eyleyen şah

meni rüsva idüb saldın cihane
didemni zar ü giryan eyleyen şah

musahhar eyleyen cümle cihanı
yezid kavmin müselman eyleyen şah

özi bülbül olub gülzarı gezdi
meni daşharuda zar eyleyen şah

enelhak çağıran mansur dilinde
yine mansur'ı berdar eyleyen şah

hasan ile hüseyn'i kerbela'da
yezid eliyle kurban eyleyen şah

çıkaran yusuf'ı cahı beladan
mısır tahtında sultan eyleyen şah

güneş tek zahir olmuşdır gözinde
cihan bağın gülistan eyleyen şah

hatasız yüzlere yüzi güneşdir
yine güneşi pinhan eyleyen şah

bedi şet arzında selman farisı
alpaslan elinden kurtaran şah

HATAYİ senden efgan idesidir
haşr güninde divan eyleyen şah

Vücudum şehrini seyran eyledim
Baktım dört köşede dört han oturur
Dördün birbirinr sırrını söyler
İçinde hükmeder sultan oturur

Köşenin birinde yola giderler
Köşenin birinde niyaz ederler
Köşenin birinde samah güderler
Köşenin birinde mihman oturur

Köşenin birinde hind ile Yemen
Köşenin birinde o sahip zaman
Köşenin birinde oniki imam
Köşenin birinde kırklar oturur

Köşenin birinde kervanlar işler
Köşenin birinde arı gümüşler
Köşenin birinde Muhammed kışlar
Köşenin birinde Ali oturur

ŞAH HATAYI'm bunu sır ile söyler
Anılmayanlar da temaşa eyler
Köşenin birinde arifler beyler
Köşenin birinde üstad oturur

ŞAH HATAYİ

Evvel baştan Muhammede salevat
Kalk gönül gidelim Hüseyne doğru
Ecel gelmiş pervaneler dönmeye
Kalk gönül gidelim Hüseyne doğru
Hasan’la Hüseyin, Ali’nin oğlu
Şehidler yoluna giderler doğru
İmam Zeynel, İmam Hüseyin oğlu
Kalk gönül gidelim Hüseyne doğru
Muhammed Bakır’ın aldık keremin
Caferi Sadık’ın sürelim demin
Musa Kâzım alsın gönlümüz gamın
Kalk gönül gidelim Hüseyne doğru
İmam Rıza’dan ola inayet
Taki’den, Naki’den ere hidayet
Hasan-ül Askeri Şah-ı Velayet
Kalk gönül gidelim Hüseyne doğru

ŞAH HATAYİ’m der beri gel aman
Müminin kalbinden çıkmasın iman
Ahiri zamanda Mehdi-i Zaman
Kalk gönül gidelim Hüseyne doğru

NE GEZERSİN BABA DERVİŞ
DERVİŞLERDE DEM BULUNUR
BEKLE PİRİN EŞİĞİNİ
DERDİNE DERMAN BULUNUR

BAHRİ İSEN UMMANA DAL
SARRAF İSEN GEVHERİN AL
MERT İSEN DE MEYDANA GEL
MEYDANDA MERDAN BULUNUR

ŞAHATAYI'M DERTLİ ÖZÜM
HAKKA TURAB EYLE YÜZÜM
PİŞİR PİŞİR SÖYLE SÖZÜM
ARA YERDE HAM BULUNUR

Söz:Şah Hatayi