[b]Türküler Özümüz,Türküler Sözümüz...[/b]

ANKARA ADI KARA

gökte turna dizim dizim
dinmedi yürekte sızım
erdal eren'i asmışlar
ağıdını söyler sazım

deli sevdalar başında
sevdalı yürek döşünde
çektiler dar ağacına
daha gencecik yaşında


ankara adı kara
bu yara başka yara
onyedi yaşındaydı
kıyılır mı erdal'a

gökyüzünden bize der ki
durmasın kavgamın çarkı
sen ağlama anacığım
çoğalırız türkü türkü

başı dimdik yürüyordu
ölümüne gülüyordu
halkım unutmasın beni
mutlak gelirim diyordu

ankara adı kara
bu yara başka yara
onyedi yaşındaydı
kıyılır mı erdal'a

zulüm kurbanını seçti
bütün dünya buna şaştı
işkencede hasan özmen
sesi deniz'e ulaştı

ben her zaman halkı sevdim
onun için işte öldüm
insanlık utansın buna
dağlarıma selam saldım

ankara adı kara
bu yara başka yara
onyedi yaşındaydı
kıyılır mı erdal'a

Hubyar Semahı


Leyli leyli, a canım canım

Evel erkanınan hü hü hü evel yolunan dost
Gelsin semah ehli alim alim alim semah eylesin dost
Yaradanım yardım hü hü hü eyle kuluna dost
Gelsin semah ehli alim alim alim semah eylesin dost
Gelsin semah ehli hü hü semah eylesin dost

Leyli leyli, a canım canım

Dolduğumuz evler hü hü hü dol olsun nurdan dost
Bizde böyle gördük alim alim alim uludan pirden dost
Yardımcımız olsun hü hü hü ol Şahı Merdan dost
Eylesin erenler alim alim alim semah eylesin dost
Eylesin erenler hü hü hü semah eylesin dost

Leyli leyli, a canım canım

Semah eyleyenler hü hü hü haslar hasıdır dost
Semah eylemeyen alim alim alim hakkın nesidir dost
Abdal Pir Sultanım hü hü hü er nefesidir dost
Eylesin erenler alim alim alim semah eylesin dost
Eylesin erenler hü hü hü semah eylesin dost
Muhammet Mustafa halilullahtır
Şu dünyada baki kalan Allahtır


Söz: Pir Sultan Abdal

EZELE DELİ GÖNÜL EZELE

Nazlı yar oturmuş gül gölgesine

Katmış figanını bülbül sesine

Ben yanar ağlarım onun nesine

Perişan olduğum umurunda mı



Ezele de deli gönül ezele

Kapılmışım bir vefasız güzele

Kurudu bağlarım döndü gazele

Sararıp solduğum umurunda mı

(saçımı yolduğum umurunda mı)



Arasam bulunmaz eşi emsali

Bana nasıl reva gördün bu hali

Aşkına düşeli mecnun misali

Saçımı yolduğum umurunda mı



Fikretim bu gönlüm bulmadı rahat

Kalmadı gönlümde ne lezzet ne tat

Her saniye her dakika her saat

Dirilip öldüğüm umurunda mı

(saçımı yolduğum umurunda mı)



Ezele de deli gönül ezele

Kapılmışım bir vefasız güzele

Kurudu bağlarım döndü gazele

Sararıp solduğum umurunda mı

(saçımı yolduğum umurunda mı)

Merhaba (Kerbela Ağıdı)

Kerbela’yı adım adım yürüdüm
Sana geldim can Hüseyin merhaba
Su içmedim yudum yudum kurudum
Sana geldim can Hüseyin merhaba

Ben düşmüşüm erenlerin derdine
Canım kurban Kerbela’nın merdine
Gözlerimle su getirdim yurduna
Sana geldim can Hüseyin merhaba

Ferman Baba yalvarıyor Allaha
Giden canlar geri gelmez bir daha
Ben bilirim suçun yoktu vallaha
Sana geldim can Hüseyin merhaba

Söz :Ferman Baba

Kanadım Değdi Sevdaya

Kanadım Değdi Sevdaya
Kondum Kondum Uçamadım
Aşk Şarabın Doya Doya
Yandım Da İçemedim

Oy Tabip Bu Yarayı
Sar Sara Bilirisen
Sevda Ateş Bir Kaledir
Var Vara Bilirisen

İçmişim Sarhoşum Dünden
Bayram Ederim Bugünden
Aşıkların Köprüsünden
Döndüm De Geçemedim

Oy Tabip Bu Yarayı
Sar Sara Bilirisen
Sevda Ateş Bir Kaledir
Var Vara Bilirisen

Yan Mahzuni Sine Sine
Bugün Bana N'oldu Yine
Düştüm Güzeller İçine
Kendi Kendim Seçemedim

Oy Tabip Bu Yarayı
Sar Sara Bilirisen
Sevda Ateş Bir Kaledir
Var Vara Bilirisen

Mihrican mı değdi gülün mü soldu
Gel ağlama garip bülbül ağlama
Felek baştan başa kimi güldürdü
Gel ağlama garip bülbül ağlama

şakı benim şeyda bülbülüm şakı
Bu dünya kimseye kalır mı baki
Sana da mı değdi feleğin oku
Gel ağlama garip bülbül ağlama

Gonca gül açılır har ile geçer
Dertlilerin ömrü zar ile geçer
Turabi biçare serinden geçer
Gel ağlama garip bülbül ağlama

Kaynak: Ibrahim Bakir
Yöre: Yozgat

Sabahtan uğradım ben bir figana
Bülbül ağlar ağlar güle getirir
Bakın şu feleğin daim işine
Her dem cefasını kula getirir

Depreştirmen benim dertlerim duman
Muhabbet şirindir vermiyor aman
Üstümüzde dönen çark ile devran
Felek bizi haldan hala getirir

Derviş Ali'm der ki nefesim haktır
Hak diyen canlara tek şüphem yoktur
Cehennem dediğin dal odun yoktur
Herkes ateşini burdan götürür

ÇIKALIM KALEYE BİR AKŞAM ÜSTÜ
SEN SİVAS İ SEYRET YAR BENDE SENİ
SANMA DELİ GONUL YAR SANA KÜSTÜ
SEN SİVAS İ SEYRET YAR BENDE SENİ

YILLARDIR HASRETIM O GUL YUZUNE
CEYLAN BAKIŞINA KOMUR GÖZUNE
BAŞINI KOYUPTA GOGSUN ÜSTÜNE
SEN SİVAS İ SEYRET YAR BENDE SENİ

BU GARİP FERHAT IN GURBANIN OLSUN
SENSİZ BU SİVAS İ NEYLESİN,
İSTE BU CANININ YOLUNA SERSİN
SEN SİVAS İ SEYRET YAR BENDE SENİ...

GELİN CANLAR BİR OLALIM

Gelin canlar bir olalım
Münkire kılıç çalalım
Hüseyn'in kanın alalım
Tevekkeltü taalallah

Özü öze bağlayalım
Sular gibi çağlayalım
Bir yürüyüş eyleyelim
Tevekkeltü taalallah

Açalım kızıl sancağı
Geçsin Yezid'lerin çağı
Elimizde aş bıçağı
Tevekkeltü taalallah

Mervan soyunu vuralım
Hüseyn'in kanın soralım
Padişahın öldürelim
Tevekkeltü taalallah

Pir Sultan'ım geldi cuşa
Münkirlerin aklı şaşa
Takdir olan gelir başa
Tevekkeltü taalallah

Pir Sultan Abdal

Turna Semahi -Zülfü Livaneli

Gitme turnam gitme nerden gelirsin
Sen nazlı canana benzersin turnam
Her bakışta beni mecnun edersin
Tabibe Lokman'a benzersin turnam

Kaşlarına mim duası yazılı
Cemaline türlü benler dizili
Seni sevmeyenler haktan küsülü
Pir Balım Sultan'a benzersin turnam

Yürü turnam yürü canana yürü

Havayı ey deli gönül havayı
Biz kız katarlamış atı deveyi
Ay doğmadan şavkı tuttu ovayı
Yürüyelim yürüyelim şimden sonra dost nenni

Hey dost
Yedi kardeş idik biz bu ovada
Kimi saz çalardı kimi dönende

Bakmaz mısın mezarımın taşına
Bakmaz mısın gözlerimin yaşına
Hey Dost

Eğlen dur eğlen dur telli turnam eğlen dur
Eğlen dur sallan dur telli turnam eğlen dur

Ey Zahit Şaraba Eyle İhtiram


Ey Zahit Şaraba Eyle İhtiram
İnsan Ol Cihanda Bu Dünya Fani
Ehline Helaldir, Na Ehle Haram
Biz İçeriz Bize Yoktur Vebali

Sevap Almak İçin İçeriz Şarap
İçmezsek Oluruz Düçar-ı Azap
Senin Aklın Ermez Bu Başka Hesap
Meyhanede Bulduk Biz Bu Kemali

Kandil Geceleri Kandil Oluruz
Kandilin İçinde Fitil Oluruz
Hakkı Göstermeye Delil Oluruz
Fakat Kör Olanlar Görmez Bu Hali

Sen Münkirsin Sana Haramdır Bade
Bekle Ki İçesin Öbür Dünyada
Bahs Açma Harabi Bundan Ziyade
Çünkü Bilmez Haram İle Helali

Edip Harabi

Bir insan ömrünü neye vermeli-Livaneli

Bir insan ömrünü neye vermeli
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yolda kalan da bir yürüyen de bir
Harcanıp gidiyor ömür dediğin

Yüreğim ürperir kapı çalınsa
Esleyen yelimden hile sezerler
Künyeler kazınır demir sandıkta
Savrulup gidiyor ömür dediğin

Dışı eli yakar içi de seni
Sona eklenmeli sözün incesi
Ayrılık gününü kör dereleri
Bölünüp gidiyor nehir dediğin

Bir insan ömrünü neye vermeli
Para mı onur mu taş dikenli yol
Ağacın köküne inmek mi yoksa
Çırpınıp duruyor yaprak dediğin

Ötme Bülbül Ötme

Ötme bülbül ötme şen değil bağım
Dost senin derdinden ben yana yana
Tükendi fitilim eridi yağım
Dost senin derdinden ben yana yana

Deryaya yönelmiş sellere döndüm
Vakitsiz açılan güllere döndüm
Ateşi kararmış küllere döndüm
Dost senin derdinden ben yana yana

Haberim duyarsın da peyikler ile
Yaramı sararsın şehitler ile
Kırk yıl dağda gezdim geyikler ile
Dost senin derdinden ben yana yana

Pir Sultan Abdal’ım doldum eksildim
Yemeden içmeden sudan kesildim
Zülfün kemendine kondum asıldım
(Hakk’ı pek sevdiğim için asıldım)
Dost senin derdinden ben yana yana

Söz:Pir Sultan Abdal

Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan

Koyun Beni Hak Aşkına Yanayım
Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan
Yolumdan Dönüp Mahrum Mu Kalayım
Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan

Benim Pirim Gayet Ulu Kişidir
Yediler Ulusu, Kırklar Esidir
On İki İmamın Server Başıdır
Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan

Kadılar Müftüler Fetva Yazarsa
İşte Kemend, İste Boynum Asarsa
İşte Hançer, İste Kellem Keserse
Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan

Ulu Mahşer Günü Olur Divan Kurulur
Suçlu, Suçsuz Gelir Anda Derilir
Piri Olmayanlar Anda Bilinir
Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan

Pir Sultanım Arsa Çıkar Ünümüz
O Da Bizim Ulumuzdur Pirimiz
Hakka Teslim Olsun Garip Canımız
Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan

Söz:Pir Sultan Abdal

Uyur İdik Uyardılar

Uyur idik uyardılar
Diriye saydılar bizi
Koyun olduk ses anladık
Sürüye saydılar bizi

Sürülüp kasaba gittik
Kanarayı mesken ettik
Canı Hakk'a teslim ettik
Ölüye saydılar bizi

Pir defterine yazıldık
Hak divanına dizildik
Bal olduk şerbet ezildik
Doluya saydılar bizi

Halimizi hal eyledik
Yolumuzu yol eyledik
Her çiçekten bal eyledik
Arıya saydılar bizi

Pir Sultan'ım eydür şunda
Çok keramet var insanda
O cihanda bu cihanda
Ali'ye saydılar bizi

Pir Sultan Abdal

DERDİM ÇOKTUR


Derdim çoktur hangisine yanayım
Yine tazelendi yürek yarası
Ben bu derde nerden derman bulayım
Meğer Şah elinden ola çaresi

Türlü donlar giyer gülden naziktir
Bülbül cevreyleme güle yazıktır
Çok hasretlik çektim bagrım eziktir
Güle gelir gelir canlar paresi

Benim uzun boylu serv-i çınarım
Yüregime bir od düstü yanarım
Kıblem sensin yönüm sana dönerim
Mihrabımdır iki kaşın arası

Didar ile muhabbete doyulmaz
Muhabbetten kaçan insan sayılmaz
Münkir üflemekle çırağ söyünmez
Tutuşunca yanar aşkın çırası

PIR SULTAN'ım kati yüksek uçarsın
Selamsız sabahsız gelir geçersin
Aşık muhabbetten niçin kaçarsın
Böyle midir ilimizin töresi

PIR SULTAN ABDAL

Katil Amerika (Defol Git)

Defol git benim yurdumdan
Amerika katil katil
Yıllardır bizi bitirdin
Amerika katil katil

Devleti devlete çatar
İt gibi pusuda yatar
Kan döktürür silah satar
Amerika katil katil

Japonya`yı yiyen velet
Dünyadaki tek nedamet
İki yüzlü kahpe millet
Amerika katil katil

Su diye yutturur buzu
Katil düştük kuzu kuzu
Dünyanın en namussuzu
Amerika katil katil

İnsanlıkta ırk sarısı
Küstü dünyanın yarısı
Vietnam`ın pis karısı
Amerika katil katil

Mahzuni şerif uyuma
Gün geldi çattı akşama
Bizden selam Vietnam`a
Amerika katil katil

Asik Mahzuni Serif

Yürüyorum Dikenlerin Üstünde

karanlık bir gece yol görünmüyor,
yürüyorum dikenlerin üstünde.
kara çalı bana aman vermiyor,
yürüyorum dikenlerin üstünde, yaralıyam.

güneş erken doğup şafak sökmüyor,
gökteki bulutu söküp atmıyor,
ay karardı bize ışık tutmuyor,
yürüyorum dikenlerin üstünde, yaralıyam.

sonlanmadı menzil ile durağım,
belki çok yakınım belki ırağım,
yaralandı parça parça ayağım,
yürüyorum dikenlerin üstünde, yaralıyam.

yavaşa yavaş ilerlerken kaplani,
benim ile yola çıkanlar hani?
geri dönsem taşa tutar dost beni,
yürüyorum dikenlerin üstünde, yaralıyam.

Kaplani

Nasıl Yar Diyeyim

Nasıl yar diyeyim ben böyle yara
Mecnun edip çöle çöre saldıktan sonra
Alemin bağında bülbüller konmuş
Nidem benim gülüm solduktan sonra

Coşkun çaylar gibi çağlamayan yar
Gönlümü gönlüme bağlamayan yar
Benim şu derdime ağlamayan yar
Daha ağlamasın öldükten sonra

Karadır kaşların keman istemem
Şu gönlümde özge mihman istemem
Ölsem de derdime derman istemem
Ok vurup sinemi deldikten sonra

Pir sultan abdal'ım sürem bu yolu
İnsanı kamilin olmuşam kulu
İster yağmur yağsın isterse dolu
Gidem ben ummana daldıktan sonra

Gül Yüzlü Sevdiğim


Gül yüzlü sevdiğim nemden incindin
Araya söz katan eldir efendim
Kul oldum kapına mürvete geldim
Göster cemalini güldür efendim

Dostun hünerleri gerçekler canı
Muhammet Ali'yle açtık dükkanı
Bahası biçilmez gerçek sultanı
O da bu asırda kuldur efendim

Kulun işi her an günah işlemek
Adettir fidanı kesip aşlamak
Bir mürvete yüz bin kan bağışlamak
Ta ezelden kadim yoldur efendim

Ali Ekber ÇİÇEK

Ey Benim Divane Gönlüm

Ey benim divane gönlüm
Dağlara düştüm yalınız
Bu cezayı kendi özüm
Pek mail gördüm yalınız

Dağlar var dağlardan yüce
Dağ mı dayanır bu güce
Derdimi üç gün üç gece
Söylerim bitmez yalınız

Şahın ayağına varsam
Hayırlı gül bengin alsam
Kızılırmak'a gark olsam
Çağlasam aksam yalınız

Pir Sultan'ım hey erenler
Erine niyaz edenler
Üçler kırklar yediler
Mürvete geldim yalınız

Pir Sultan ABDAL

Gurbeti Ben Mi Yarattım

Yokluk beni mecbur etti
Gurbeti ben mi yarattım
Gençliğimi aldı gitti
Gurbeti ben mi yarattım

Ne mektup ne haber aldım
Yurdumdan yuvamdan oldum
Her şeyime hasret kaldım
Gurbeti ben mi yarattım

Akşam olur gölge basar
Umuduma yeller eser
Yokluk imkanımı keser
Gurbeti ben mi yarattım

Akarsu sılayı anma
Bu ayrılık geçti sanma
Çaresizdim geldim amma
Gurbeti ben mi yarattım

Muhlis Akarsu

Ağlasam Mı (Mevlam Gül Diyerek)

Mevlam gül diyerek iki göz vermiş
Bilmem ağlasam mı ağlamasam mı
Dura dura bir sel oldum erenler
Bilmem çağlasam mı çağlamasam mı

Milletin sırtından doyan doyana
Bunu gören yürek nasıl dayana
Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana
Bilmem söylesem mi söylemesem mi

Mahzuni Şerif'im dindir acını
Bazen acılardan al ilacını
Pir Sultanlar gibi dar ağacını
Bilmem boylasam mı boylamasam mı

Aşık Mahzuni Şerif

Buldular Beni

Kendi kitabına girdim saklandım
Kelime kelime buldular beni.
Denizin dibinde ot oldum bittim
Balığın karnından yoldular beni

Serden geçmez imiş sırrın verenler
Daha dönmez Hak yoluna girenler
Ramazan davulu oldum erenler
Vakitli vakitsiz çaldılar beni

Kadeh oldum elden ele verildim
Bir can buldum öldüm öldüm dirildim
Namaz postu oldum dosta serildim
Secdesiz Kıble`siz kıldılar beni

Şal kumaş yapılmaz tazı çulundan
Vaz geç gönül parasından pulundan
Pir aşkına Pir Sultan`ın yolundan
Mahzuni ol diye saldılar beni

Aşık Mahzuni Şerif

Nem Kaldı

Parsel Parsel Eylemişler Dünyayı
Bir Dikili Taştan Gayrı Nem Kaldı
Dost Köyünden Ayağımı Kestiler
Bir Akılsız Baştan Gayrı Nem Kaldı

Padişah Değilem Çeksem Otursam
Saraylar Kursam Da Asker Yetirsem
Hediyem Yoktur Ki Dosta Götürsem
İki Damla Yaştan Gayrı Nem Kaldı

Mahzuni Şerifim Çıksam Dağlara
Rastgelsem De Avcı Vurmuş Marala
Doldur Tüfeğini Beni Yarala
Bir Yaralı Döşten Gayrı Nem Kaldı


Aşık Mahzuni ŞERİF